အကို--
ဘာလဲကြ ငါ့ကုိလည္းေပးဦးေလကြာ၊ ေပးဘူးကြာ၊ အကုိေနာ္
အေမကဘာေပးေပးအကုိဳကည့္ပဲအရယူေနတာ၊ ငါတုိ႔ကုိက်ေတာ့မေပးဘူး။ ေတြ႔မယ္
အေမ့ကုိတုိင္ေျပာမွာ၊ အဳကီးျဖစ္ပီးေတာ့။ မေက်နပ္ဘူးဗ်ာ။
ငါတစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ဘူး အကုိလတ္ကလည္းေက်နပ္မွာမပါဘူး။ အကုိလုပ္ပုံက
ေတြ႔မယ္။ေတြ႔မယ္။
ကုိလတ္---
ဘာလဲကြ အကုိဳကီးကုိနည္းနည္းေျပာပါဦး၊ အေမေပးသမွ်သူခ်ည္းပဲအုပ္ေနတာ။ ေအး ငါလည္းၾကည့္ေနတာၾကာပီ၊ ေတြ႔ၾကေသးတာေပါ့။
အကုိဳကီး---
ဘာလဲကြ အကုိဳကီးေနာ္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အကုိဳကီးကမွ်မွ်တတကုိမရွိဘူး။
ညီေလးကုိလည္းညွာမယ္လုိ႔မရွိဘူး၊ ငါ့ကုိမေပးခ်င္၊ ေဳကြးခ်င္ဘူးဆုိရင္ေတာင္
ညီငယ္ေလးကုိေတာ့ ညွာညွာတာတာေလးေပးသင့္ေၾကြးသင့္တာေပါ့ အခုေတာ့ကြာ။
အဳကီးျဖစ္ပီးေတာ့။
ေအးကြာ ကုိဳကီးမွားသြားတယ္။ ေနာက္ဆုိ ကုိဳကီးဒီလုိမလုပ္ေတာ့ပါဘူး။
ေရာ့ညီေလး။ စား ဒါအေမ ငါတုိ႔အတြက္ေစ်းထဲက၀ယ္လာတဲ့ပန္းသီး။
ေအး--- တစ္ခုေတာ့ေျပားထားမယ္။ မင္းကိုေဳကြးတယ္လုိ႔ ဟုိေကာင္းစုတ္ေလးကုိသြားမေျပာနဲ႔ေနာ္။
ေအးပါ ကိုဳကီးရ ေျပာဘူး ေျပာဘူး။။။။။။
ဒီစကားသံေတြကိုၾကားလုိက္ရတဲ့ ညီငယ္ေလး မငုိဘဲမေနွလုိ႔မရေတာ့ဘူး၊
မ်က္ရည္ေလးေတြစီးက်ၿပီး မ်က္ႏွာေပၚေခါင္းအုံးေလးအုပ္ထာလုိက္ရတယ္။
ငါငိုေနတာအေမသိသြားရင္ငါ့အတြက္နဲ႔အေမစိတ္ဆင္းရဲရဦး မယ္။
ဟုိေကာင္ေတြကိုေတာ့ မုန္းလုိက္တာ။ ငါ့ကို ညီေလးလုိေတာင္
အသိအမွတ္မျပဳခ်င္ေတာ့ဘူးနဲ႔တူတယ္။ အကိုလတ္ကလည္း အစကေတာ့ဟုတ္မလုိလုိနဲ
အခုဳကေတာ့ ငါ့ကုိ ပယ္ထားတယ္။ ေအးေပါ့ေလ သူကိုအကိုဳကီးက
ပန္းသီးေဳကြးလုိက္ပီကုိး။ သုံးေယာက္လုံးစားရေအာင္ အေမကေတာ့
ရွာေဖြလုိ႔ရသွမွ်ေလးနဲ႔ ၀ယ္ေပးရွာတယ္။ သားနားလည္ပါတယ္ အေမရယ္
အေမကသားတုိအေပၚမွာ ထားတဲ့ေစတနာေတြ၊ အနစ္နာေတြ။ ဒါေပမယ့္ အေမ အကိုတုိက
သားအေပၚမွာမေကာင္းဘူး၊ ဘယ္တတ္နူိင္မလဲေလ သူတုိက အဳကီးေတြဆုိ ေတာ့ ငါ့ကို
လုပ္ရင္ငါပဲခံရမွာေပါ့။
ထားလုိက္ပါေတာ့ ငါကသူတုိ့ေနာက္မွ လူျဖစ္လာရတာဆုိေတာ့ ဘာလုပ္လုိ့ရမွာလဲ။
ဒီအတုိင္းပဲ႒ကိတ္ငိုရေတာ့မွာေပါ့။
အေမျဖစ္တဲ့လူကေတာ့ သူသားသုံးေယာက္ဘယ္လုိျဖစ္ပ်က္ေနသလဲဆုိတာမသိရွာဘူး
သားငယ္ေလးက ေတာ္ေတာ္သီးခံေနတတ္ေတာ့ ေတာ္ေသတာေပါ့။ ဒိလုိမွမဟုတ္ရင္ မေအလုပ္တဲ့လူ ရင္ေလးရခ်ည္ရဲ႕--------------------။ ။
