ေရွ႕ကသြားသူေတြ
ၿပီးေတာ့
ေနာက္ကလုိက္သူေတြ
ဘ၀ထဲ၀င္လာသူေတြ
ျပန္ထြက္သြားသူေတြ
တံခါးေပါက္တစ္ကထြက္သြားၾက
ေနာက္တစ္ေပါက္ထဲ၀င္သြားၾက
ဒီျပတင္းတံခါးကထြက္သြားၿပီ
ဒီျပတင္းပဲျပန္၀င္တဲ့ငွက္လည္းရွိတယ္
ဘယ္မွာနားခ်ိန္ရသလဲ။
ဘယ္သူသိႏုိင္မလဲ
လူဟာ
လူျပန္ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္လိမ့္မယ္
မနက္ျဖန္ဟာ
လူတုိင္းအတြက္မေသခ်ာေတာ့ဘူး
အပင္မရွိရင္အသီးမသီးႏုိင္ေတာ့ဘူး
ေၾကြက်ျခင္းလည္းမရွိေတာ့ဘူး
လုိခ်င္လုိ႔ပစ္ခ်တာမ်ဳိးမခံရေတာ့ဘူး
မျမစ္ပါမက်န္ႏႈပ္ပစ္လုိက္
ဗုဒၵကေဟာတယ္
ခ်မ္းသာအစစ္ကမရွိျခင္းမွာရွိတယ္တဲ့
ကဲ.. ဘယ္လုိလုပ္မလဲ
မရွိေအာင္လုပ္
အရုိးရဲ႕သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္လုိပဲ
ရွိေနတာေတြကေရာေသခ်ာလုိ႔လား
ပုိက္ဆံ၊ ဂုဏ္သိကၡာ ဒါေတြကုိဆုိလုိတာလား
လူ႔ဘ၀၊ နတ္ဘ၀၊ ငရဲ႕ျပည္
ဒါေတြအထိပဲျဖစ္လိမ့္မယ္
ဘယ္ဘ၀ကုိမွမတည္ေဆာက္ခ်င္နဲ႔
ဘ၀ရွိေနသမွ်မင္းမခ်မ္းသာဘူး
ဘ၀ကုိအျမစ္ကကုိင္ႏႈတ္လုိက္
လုိခ်င္မႈေတြရုိတ္ခ်ဳိးလုိက္
အတိတ္၊ ပစၥဳပ္ပန္၊ အနာဂါတ္ေတြမရွိေတာ့ဘူး
ဘုံဗိမာန္ေတြမရွိေတာ့ဘူး
လူ၊ ေခြး၊ ေၾကာင္၊ ၾကြက္ မရွိေတာ့ဘူး
ျဖဴတယ္၊ မဲတယ္၊ ေတာ္တယ္၊ ညံ့တယ္
ဒီဂုဏ္ပကာသန ၀ိေသသ ေတြမရွိေတာ့ဘူး
သာသမီး၊ ေျမး၊ျမစ္၊ ခ်စ္သူ၊ မိဘ၊ မိရွိေတာ့ဘူး
မ်က္ရည္က်လုိ႔မရ
မ်က္ႏွာသစ္စရာမရွိ
အုိ၊ နာ၊ ေသ၊ မရွိ
ဘာမွမရွိ........
ဘာမွမရွိေတာ့ဘူး
အဲ့ဒါခ်မ္းသာအစစ္
အဲ့ဒါပဲနိဗ္ဗာန္ျဖစ္လိမ့္မယ္။
